saya tak menangis.. tapi

jangan salah anggap bila saya kata saya tak menangis sebab kehilangan awak
memang saya tak menangis
sebab saya fikir
apa saya boleh ubah dengan menangis
dan kalau saya mula menangis
tak akan berhenti

menangis tak akan melegakan saya
sebab saya tak akan pernah lega
walau berkoyan2 air mata pun yang tumpah

saya bergembira
saya buat lawak
saya pergi karoke
saya makan sedap2..
apa saja saya nak makan
saya akan makan

saya berjalan2 ke sana ke mari
tengok wayang segala cerita
saya buat kerja saya penuh tekun
saya luangkan masa dengan keluarga
saya luangkan masa dengan adik2

saya tak menzalimi diri saya

tapi saya masih pejam mata dgn wajah awak berlegar2
dengan hati yang terlalu merindui awak
dan buka mata dengan sentakkan.. mahu tengok awak disisi
saya berlegar dirumah awak bila saya rindu
saya peluk erat2 apa sahaja pemberian awak

saya benci bila jantung kena cucuk2
kadang2 saya biarkan..
malas nak menahan.. saya penat menahan

dan secara mentalnya.. saya menzalimi diri saya
dan saya malu dengan diri saya

lupakan saya
sebab bila saya tahu awak lupakan saya
saya akan lupakan awak

saya jenis setia.. terlalu setia
sebab tu awak yang kena tinggalkan saya
maksud saya
betul2 jauhkan diri awak dari saya =((

jauhkan diri dari saya
jangan cuba nak hubungi saya lagi

biar saya anggap awak tak sayang saya lagi.. tak cari saya lagi.. tak fikir saya lagi

saya betul2 nak lupakan perasaan ni
saya nak bina hidup baru
saya nak berasa tenang
biar Allah yang legakan hati dan perasaan saya ni

dan awak pun.. bahagiakanlah diri awak sepenuhnya
saya nak awak bahagia... macam awak nak saya bahagia

peranan kita
bahagiakan diri masing2 dengan perpisahan ni
yang lain
serahkan pada takdir

tolong lah saya.....
sebab saya jadi lemah balik bila awak dekati saya
segala kekuatan yang saya kumpul
jatuh
tolonglah................ kesian lah kat saya
saya tak sanggup lagi tanggung ni semua